همیشه وقتی از سر و صدا و شلوغی زندگی شهری خسته و ناتوان میشویم دلمان میخواهد به جایی برویم کهساکت و آرام باشد و جز موسیقی طبیعت صدای دیگریبه گوش نرسد. در آنجا روح خود را رها کنیم، بیپروا و بدون هیچ نگرانی لابهلای پرچینها و بوتهها بدویم و ازته دل فریاد بکشیم تا تمام سیاهیها و گرد و غبارهاییکه روی دلمان نشسته است بیرون بریزد .))
معرکه :)